Weterynarze: Zespół Cushinga

Zespół Cushinga to nic innego jak nadczynność kory nadnerczy, związana z nieprawidłową pracą przysadki mózgowej. Dotyka zarówno ludzi jak i psy, koty czy właśnie konie; to nieuleczalna choroba, która nieleczona w szybkim czasie prowadzi do znacznego obniżenia komfortu życia, a nawet śmierci w konsekwencji powikłań i skutków ubocznych.

Do charakterystycznych objawów zespołu Cushinga u koni należą:

• bujne owłosienie całego ciała, długi i gęsty włos także w sezonie wiosenno-letnim
• powolne i niezupełne linienie w sezonach przejściowych
• matowa sierść
• osowiałość, apatia, brak apetytu
• nadmierna potliwość
• ciągłe zmęczenie
• wzmożone pragnienie, wielomocz: konie wydalają bardzo duże przezroczystego moczu (upośledzone zagęszczanie moczy), przez co piją jeszcze więcej i mają objawy odwodnienia
• problemy skórne, niegojące się rany
• skłonność do ochwatu
• obwisły brzuch, słabe mięśnie grzbietu

Konie dotknięte tym schorzeniem w sezonie zimowym wyglądają jak mamuty, z uwagi na nienaturalnie długie i gęste futro jakie je porasta - niezależnie od sposobu chowu i derkowania. Golenie także nie przynosi poprawy, ponieważ sierść w szybkim czasie odrasta w równie bujny sposób. 

Diagnostyka zespołu Cushinga opiera się tylko o badania diagnostyczne, wykonywane z próbki krwi; zazwyczaj polega to na pobraniu krwi w równych odstępach i zbadaniu poziomu kortyzolu. Wyróżnia się kilka testów, z których test hamowania deksametazonem jest najbardziej popularny i najczęściej stosowany. Leczenie polega na obniżeniu poziomu hormonu ACTH, dzięki czemu obniża się poziom szkodliwego kortyzolu; niestety leczenie jest bardzo kosztowne, dodatkowo należy wdrożyć odpowiednie zasady żywieniowe. Konie dotknięte syndromem Cushinga bardzo często zmagają się także z insulinoopornością, co powoduje dużą otyłość i problemy trawienne; pasze powinny być niskoskrobiowe, należy unikać cukrów prostych i dostarczać dużo lekkostrawnego włókna.

Użytkowanie konia chorego na zespół Cushinga jest możliwe po ustabilizowaniu poziomu hormonów, natomiast warto pamiętać, iż choroba ta obniża komfort życia i zwierzaki mogą okresowo czuć się gorzej; należy dostosować wymagania do aktualnej dyspozycji zwierzaka. Istotne jest jednak zapewnienie ruchu i aktywności, która wpływa pozytywnie na kondycję konia.