Konie rasy Appaloosa wywodzą się prawdopodobnie od średniowiecznych koni bojowych, używanych przez hiszpańskich konkwistadorów w czasie podboju Ameryk. Zostały one przywiezione podczas odkrywania nowych lądów, z czasem krzyżowały się z lokalnymi końmi przekazując gen tarantowatości. Przemyślana hodowla jest prowadzona od lat trzydziestych XX wieku, bazuje tylko na przekazywaniu odpowiedniej maści.
Rasa appaloosa jest dość zróżnicowana pod kątem pokroju:
Konie Appaloosa znane są przede wszystkim ze swojej tarantowatej maści, rozróżniamy tutaj conajmniej kilka typów umieszczenia plam na skórze:
Wiele z nich występuje w przeróżnych kombinacjach, tworząc unikatowy i oryginalny wzór na ciele konia; dopuszczalne są także wszystkie odmiany. Obecnie księga stadna utworzona jest przez Appaloosa Horse Club, jednym z kryterium jest właśnie posiadanie pożądanej maści; każdy koń poddawany jest dokładnym oględzinom, aby wykluczyć przynależność np. do rasy Pinto (także bardzo popularnej w krajach amerykańskich). Oczywiście nadrzędnym badaniem jest zawsze badanie genetyczne, które pozwala dokładnie określić przynależność rasową danego konia; aby zarejestrować zwierzaka w ApHC, co najmniej jeden z rodziców konia musi być rasy Appaloosa i zarejestrowany w tym stowarzyszeniu.
Rejestracja czasem niesie ze sobą szereg komplikacji, jeśli źrebak po zarejestrowanych rodzicach Appaloosa nie jest dostatecznie dobrze 'nakrapiany' bądź posiada zbyt wiele białych plam (jak w maści srokatej), wielu hodowców od lat zgłaszało nieprawidłowości w tym zakresie. W latach osiemdziesiątych XX wieku powstała inna organizacja, zrzeszająca miłośników i hodowców tej rasy: The American Appaloosa Associaton, która działa niejako w opozycji do ApHC.
Konie Appaloosa są użytkowane na terenie Ameryki Północnej i Południowej, jako wszechstronne wierzchowce; startują w konkurencjach zarówno jazdy klasycznej i westernowej. Na uwagę zasługuje ich wytrzymałość, odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne, a także przyjazny stosunek do człowieka; niestety często zdarzają się choroby dotyczące oczu, które nierzadko prowadzą do pogorszenia, a nawet utraty wzroku u konia.