Żywienie: Trzy najczęstsze błędy w żywieniu koni

Na wstępie warto zaznaczyć, iż w ostatnich lata wiedza dotycząca sposobu i jakości żywienia koni znacznie się poszerzyła - dlatego czasem nie warto skupiać się tylko na opinii osób, które od zawsze mają konie, więc wiedzą najlepiej. Każdy koń ma inne wymagania, potrzeby, czasem także różne choroby, więc sposób żywienia należy dostosować do każdego zwierzaka; warto jednak unikać trzech podstawowych błędów:

• Zbyt mała ilość siana

Siano jest podstawową paszą objętościową w żywieniu koni, to podstawa dla każdego konia (nie owies!); niestety w wielu stajniach właściciele obiektów racjonują dawki siana, co prowadzi do oszczędzania na zdrowiu zwierzaków. Nie ma możliwości utrzymywania konia w dobrej kondycji bez zapewnienia mu wystarczającej dawki paszy objętościowej - nielimitowany dostęp do niego to konieczność, a nie przywilej (oczywiście mowa tutaj o koniach bez problemów metabolicznych);

• Nadużywanie pasz treściwych

Wiele koni otrzymuje zbyt duże, nieadekwatne dawki pasz treściwych (głównie owsa) w stosunku do wymagań; konie sporą część energii pobierają z pasz objętościowych, pozostałe dodatki powinny być dobierane wg.potrzeb. Wiele koni rekreacyjnych nie musi spożywać dodatkowych pasz bądź wysokich dawek owsa, wszystko zależy od rodzaju wykonywanej pracy i temperamentu;

• Bezmyślne stosowanie komercyjnych pasz i suplementów

Producenci pasz i dodatków żywieniowych dla koni mają w swoich ofertach szeroki wybór różnych produktów, reklamowanych czasem jako cudowne środki, które spowodują szybki wzrost mięśni czy spadek masy ciała. Warto zawsze zachować rozsądek, przeanalizować i porównać składy oraz dawkowanie produktów, a przede wszystkim - dostosować pasze i suplementy do naszego zwierzaka. Nie każdy koń wymaga podawania witamin, minerałów czy różnych dodatków paszowych (wysłodki, otręby, makuch itp) - nadmiar może być bardziej szkodliwy dla konia niż niedobór jakieś witaminy. 

Jeżeli macie wątpliwości co do żywienia Waszego konia, warto podpytać sprawdzonego lekarza weterynarii np. o konieczność wykonania badań krwi; na rynku istnieje wielu doradców żywieniowych, którzy chętnie pomogą i dostosują menu. Być może w Waszym otoczeniu jest osoba, która ukończyła studia zootechniczne?