Choroby kopyt u koni

Najczęstsze chorób i urazy kopyt u koni:

GNICIE STRZAŁKI
Przyczyną są bakterie beztlenowe rozwijające się w rowkach strzałki, ich rozwój powoduje wiele czynników takich jak brudna ściółka, wilgotne podłoże, zbyt rzadkie lub niedokładne rozczyszczanie kopyt. 

Objawami jest przykry zapach zgnilizny oraz szaroczarna maź w rowkach strzałki.

Zapobieganie i leczenie:

Utrzymywanie konia na suchej ściółce, odpowiednie regularne rozczyszczanie. Aby leczyć gnijącą strzałkę NIE NALEŻY używać DZIEGCIU! Zalecane jest używanie wody utlenionej, jodyny, octu jabłkowego ew. siarczan miedzi lecz nie czystego roztworu!

NAGWOŻDŻENIE i ZAGWOŻDŻENIE 
Przyczyną jest złe przybicie podkowiaka powodujące zagwożdżenie lub nastąpienie na ostry przedmiot np. szkło co powoduje nagwożdżenie.

Objawami jest ciepłe kopyto, obrzęk w okolicach pęcin, pogłębiająca się kulawizna, ból przy dotyku.

Zapobieganie i leczenie:

Jazda po sprawdzonych terenach. Po stwierdzonej przypadłości należy rozkuć chore kopyto, oczyścić i zdezynfekować. Należy również skontaktować się z weterynarzem! 

PODBICIE
Przyczyną może być praca konia na nierównym twardym podłożu lub zakleszczenie się np. kamienia między podkową a kopytem.

Objawem jest kulawizna oraz ciepłe kopyto i wrażliwość podeszwy.

Zapobieganie i leczenie:

Jazda po miękkim nie kamienistym podłożu.
Po urazie należy wyłączyć konia z jazdy na kilka dni oraz sprawdzić poprawność kucia.

OCHWAT 
Przyczyną najczęściej jest: pojenie zgrzanego konia, nadmierne przemęczenie, przeziębienie, postawienie zgrzanego konia w zimnym pomieszczeniu lub przeciągu, żywienie dużymi ilościami paszy bogatej w białko (owies, zielonka), nagła zmiana rodzaju lub gatunku paszy, długotrwała praca na twardym gruncie., choroby ukł. pokarmowego. U klaczy po wyźrebieniu – zapalenie wymienia lub zatrzymanie łożyska.

Objawy: rozlegle zapalenie tworzywa kopytowego, na ogół występujący na nogach przednich: duża bolesność, obrzęk, trudności z poruszaniem się, kulawizny, deformacje kopyt, powłóczenie nogami, przestępowanie z nogi na nogę, podwyższona ciepłota i pulsowanie chorych nóg, brak apetytu, nadmierne pocenie, rżenie; w skrajnych przypadkach odpadnięcie kopyta. Trudności sprawia mu cofanie się, przy ruchu do przodu pociąga nogami, stojąc - tylne nogi podciąga pod brzuch; u klaczy występuje wyciek z dróg rodnych. Ochwacony koń, jeśli tylko ma możliwość, opiera się o ścianę, aby odciążyć kończyny.

Postępowanie i leczenie:

Natychmiast wezwać weterynarza! Wykluczyć karmienie paszą treściwą. Chłodzić stale nogi konia wodą lub lodem z przerwami na krótkie oprowadzanie konia w celu pobudzenia krążenia. Podawać mesz. Jeśli koń jest podkuty, należy go rozkuć i robić zimne okłady na kopyta. Stosować zabiegi kowalskie wg wskazań weterynarza. 
W ostrych stanach leczenie długotrwałe, często z częściowymi tylko efektami.


autor tekstu: S (Princess Redaktor)