Żywienie: Pasze objętościowe

Jak już wspominaliśmy kilkukrotnie, w diecie koni nie może zabraknąć pasz objętościowych. Przewód pokarmowy tych zwierząt jest fizjologiczne przystosowany do ciągłego żucia i pobierania trawy czy siana, co pomaga w trawieniu oraz w utrzymaniu prawidłowej masy ciała. O ile karmienie paszami treściwymi wymaga sporej wiedzy, o tyle każdy koń powinien mieć wręcz nielimitowany dostęp do siana.

Ta pasza powinna być podstawą wyżywienia konia, z uwagi na stosunkowo niską cenę oraz dostępność w niemal każdym zakątku świata. Oczywiście wybierajmy tylko siano dobrej jakości, bez zapachu pleśni czy koszone z łąk o dużej zawartości roślin motylkowych (koniczyna czy lucerna) - takie siano ma bardzo dużo białka i nie bedzie zbyt zdrowe dla koni.

Ile dajemy siana? Do oporu! Nie ma limitów, koń powinien stale jeść i przeżuwać włókno - znacznie ograniczy to ryzyko wystąpienia wrzodów czy problemy z zębami. Jeśli dysponujemy jedynie piaszczystym padokiem, na który wypuszczamy konia - tam też podajemy dużo siana, bez względu na pogodę! Koń nie może spędzać kilkunastu godzin pozbawiony paszy objętościowej.

Inną, często spotykaną paszą objętościową, jest zielonka: po prostu trawa na pastwisku ;) w niektórych stajniach świeża trawa jest koszona i dorzucana koniom do boksów jako dodatek do siana. W sezonie letnim to oczywiście podstawa wyżywienia konia, ale trzeba uważać na rośliny, które rosną na pastwisku - zbyt duza ilość roślin motylkowych może spowodować przebiałkowanie.

Coraz większą popularnośc zdobywają sieczki: to nic innego jak pocięte włókna starannie wyselekcjonowanych roślin, często z aromatycznymi dodatkami lub o specjalnie zmienionych parametrach (np.lekkostrawne sieczki dla koni wrzodowych czy po ochwacie). Nie zawsze mamy dostęp do dobrego siana, dodatek sieczki do paszy treściwej wydłuży proces jedzenia, a co za tym idzie - pozytywnie wpłynie na trawienie.

Na rynku znajdziemy także stosunkowo nowy produkt, jakim są trawokulki: to sieczka uformowana w kuleczki, które po zalaniu wodą zmieniają konsystencję na płynną papkę. Są wygodne w podawaniu, nie pylą, występują w wielu smakach i konfiguracjach - nadają się także do podawania jako smaczki :) Wszak dobrego włókna w diecie nigdy nie za wiele.

Czasami w żywieniu koni spotyka sie sianokiszonkę, a rzadziej kiszonkę: krótko mówiąc, to zielonka poddana fermentacji (zbieramy pokos, który jeszcze nie wysechł dostatecznie na siano i zawijamy w foliowe bale). Prawidłowo przyrządzona jest bardzo apetyczna, chociaż ma specyficzny zapach przez obecność bakterii. Bardzo korzystnie wpływa na trawienie, chociaż trzeba ją podawać małymi porcjami, aby przystosować układ pokarmowy.