Weterynarze: Wady postawy kończyn przednich

Wiele koni posiada wady postawy - jest to szerokie zjawisko, które w zależności od stopnia zaawansowania, może mieć niski lub znaczący wpływ na jakość i możliwość pracy z takim koniem. Ogromna większość nieprawidłowosci w budowie dotyczy kończyn, często przednich; do najczęściej spotykanych zaliczamy:

• koziniec: patrząc z boku, widzimy nadgarstek wypchnięty w przód. Ta wada zazwyczaj jest wrodzona i uwarunkowana genetycznie - konie z kozińcem absolutnie nie powinny być używane w hodowli! W zależności od stopnia zaawansowania, praca z takim koniem może przebiegać zupełnie normalnie, ale czasem wymagane jest specjalistyczne kucie i trwałe zmniejszenie obciążeń treningowych w przypadku koni sportowych.
• nadgarstek cofnięty (tzw.cielęcy) - w przeciwieństwie do kozińca, tutaj staw nadgarstkowy jest wypchnięty w tył. Taka wada znacznie utrudnia prawidłową pracę ze zwierzakiem, mocno obciąża ścięgna co prowadzi do kontuzji i urazów. Konie z taką wadą zazwyczaj nadają się tylko do lekkiej pracy rekreacyjnej.
• miękka pęcina (tzw.niedźwiedzia łapa) - konie z tą wadą posiadają długi odcinek pomiędzy stawem pęcinowym a kopytem, ta część kończyny jest ustawiona nisko podłoża. Ten typ nieprawidłowości mocno obciąża ściegna, wzrasta ryzyko uszkodzeń; konie z miękką pęciną mają bardziej płynny i miękki ruch, są wygodne.
• strome (sztorcowe) kopyto - puszka kopytowa ustawiona praktycznie pionowo, jej kształt wynika z nieprawidłowej budowy kości kopytowej. Ta wada jest także wrodzona, właściciele źrebiąt ze sztorcowymi kopytami powinni od samego początku zadbać o prawidłowe werkowanie - niestety często jest to zaniedbane, co prowadzi do przykurczy. Konie z tą wadą często są niewygodne, poruszają się twardo - zaburzona jest naturalna amortyzacja puszki kopytowej.

Wśród wad podstawy dotyczących przednich kończych, możemy także wyróżnić dwie w oparciu o ich wspólną pozycję:

• postawa podsiebna: kończyny cofnięte pod kłodę, czasem konie stoją w ten sposób manifestując ból (kolka, ochwat); wada wrodzona, w zależności od stopnia zaawansowania może lekko bądź znacząco utrudniać użytkowanie konia
• postawa zasiebna: rzadziej spotykana, polegająca na wypchnięciu kończyn przed kłodę; mocno obciąża stawy i ścięgna, utrudnia poprawne rozluźnienie

Pamiętajcie, że wada postawy nie jest wyrokiem i nie eliminuje konia z użytkowania - przed zakupem warto skonsultować z profesjonalnym weterynarzem, który oceni przydatność konia; warto pamiętać, że wiele wad wymaga specjalistycznego werkowania i okucia, co generuje wysokie koszty.