Kuce fiordzkie, jak sama nazwa wskazuje, pochodzą z krajów skandynawskich, gdzie od wielu lat są wykorzystywane jako wszechstronne kuce. Do cech charakterystycznych należą:
- wzrost ok.130-148cm
- krępa i masywna budowa ciała
- maść tylko bułana, w różnych odcieniach
- bardzo charakterystyczna grzywa, z zewnątrz jasna a w środku ciemna; podobnie wygląda ogon
- pręga na grzbiecie oraz pręgowania na nogach
- mocne kopyta
Konie fiordzkie cechują się zazwyczaj bardzo łągodnym temperamentem, są to niezwykle spokojne i opanowane konie, przystosowane do przebywania w niekorzystnych warunkach (jako rasa prymitywna posiadają grube i gęste futro zimowe). Chętnie współpracują z ludźmi, są wykorzystywane właściwie w każdej dyscyplinie jeździeckiej; sprawdzają się także jako konie juczne czy robocze (w swojej ojczyźnie nadal pracują na wsiach).
Są cenione w rekreacji oraz w hipoterapii, sprawdzają się w małym sporcie i w trakcie długich wycieczek terenowych (są nieduże, mają silne nogi i twarde kopyta, większość terenów nie stanowi dla nich problemu).
Fiordy cieszą się dobrym zdrowiem, są ekonomiczne w utrzymaniu, mają niewielkie potrzeby żywieniowe (niemniej jednak, jak każdy koń wymagają nielimitowanego dostępu do siana!). Jak większość kuców, mają skłonność do ochwatu, więc należy dbać o racjonalne żywienie.
Dwukolorowy włos w grzywie jest bardzo często fantazyjnie strzyżony, aby uwidocznić różnicę kolorystyczną - takie fryzury często budzą podziw u innych właścicieli koni ;)
Konie fiordzkie nie są zbyt popularne w Polsce, może warto byłoby popularyzować te piękne i spokojne kuce ?
fot. www.foter.com