Folbluty są przedstawicielami rasy pochodzącej z terenów Wielkiej Brytanii - pierwsze wzmianki pojawiły się w XVIII wieku, kiedy to na wyspy importowano cztery orientalne ogiery, które wraz z 500 klaczami zapoczątkowały istnienie tej rasy.
Do cech charakterystycznych należą:
- szlachetna i lekka budowa ciała, skośna łopatka ( pozwala na uzyskanie większych prędkości)
- dość wysoki wzrost: 160-170cm
- długie i szczupłe kończyny, nieduże kopyta
- głowa proporcjonalna o prostym profilu
- preferowane maści to kara, gniada, kasztanowata, siwa, skarogniada
Jeśli chodzi o walory użytkowe, to oczywiście przede wszystkim są to konie wyścigowe - ale na krótkich dystansach. Potrafią rozwinąć prędkość ponad 50km/h (rekord wynosi aż 70km/h!) i biec tak kilka okrążeń toru.
Z uwagi na duży temperament i częstą nadpobudliwość z reguły nie są zalecane osobom początkujacym (chociaż niektóre wybitnie opanowane osobniki pracują w szkółkach jeździeckich). Bywają panikarzami, mocno się nakręcają i czasem ciężko je uspokoić; w terenie przy otwartej przestrzeni mają tendencję do ponoszenia.
Folbluty znajdziemy także na parkurach oraz w WKKW (z uwagi na dobry galop i dobre krycie terenu świetnie radzą sobie w dystansie, są też odważne i waleczne). Niestety na ogół cechuje je niski stopień koncentracji, stąd też rzadko startują w wyższych klasach ujeżdżeniowych.
Przy odpowiednim traktowaniu i dużej dozie cierpliwości możemy mieć konia wszechstronnego, który szybko się do nas przywiąże :) Folbluty wymagają generalnie spokojnego ale pewnego prowadzenia, są wrażliwe na bodżce ale też szybko sie uczą.
Ich minusem jest delikatność - łatwo zapadają na choroby, mają skłonności do wrzodów (z uwagi na wybujały temperament), ich kopyta są najczęściej słabe i kruche. Hodowla idzie w kierunku przede wszystkim poprawy osiągnięć sportowych, więc coraz częściej można spotkać osobniki może i szybkie, ale niestabilne psychiczne czy po prostu chorowite.
Jakie są wasze doświadczenia z końmi pełnej krwi angielskiej ?
fot. www.foter.com