Zdziczałe konie żyjące na wolności to na ogół potomstwo koni, które kiedyś były domowe ale z powodu zawirowań historycznych lub wojennych zostały wypuszczone na wolność, gdzie cała populacja żyje nadal. Tak się stało z mustangami, które pierwotnie były końmi wierzchowymi kolonizatorów w trakcie podboju obydwu Ameryk; część z nich uciekła, część została puszczona luzem.
W Wielkiej Brytanii istnieją kuce Exmoor, które są uważane za potomstwo kuca północnego, który dał początek hodowlom wielu ras kuców. Kuce Exmoor to także jedna z najstarszych odmian konia domowego, ponieważ pierwsze wzmianki pojawiły się już ok. roku 1100! Były utrzymywane w izolazji, dlatego są niezwykle wyrównane pokrojowo - w obecnym czasie zostały objęte programem hodowlanym, aby zapobiec wymarciu tych cennych koni. Kuce są znakowane za pomocą wypalenia numeru identyfikacyjnego bądź umieszczeniu kolczyka w uchu; to ważne z punktu widzenia kontroli i charakterystyki populacji tych koni.
Kuce Exmoor charakteryzują się:
Kuce te są wybitnie odporne na wszelkie niekorzystne warunki atmosferyczne, wręcz zaleca się utrzymywanie ich w systemie bezstajennym; ich sierść jest gruba i nieprzepuszczalna dla wody, doskonale radzą sobie bez żadnego schronienia. Są wytrzymałe, rzadko zapadają na choroby, mają mocne i silne kopyta; niewielkie potrzeby żywieniowe idealnie sprawdzają się w trudnym środowisku.
Kuce Exmoor są także użytkowane wierzchowo i w zaprzęgach, na uwagę zasługuje ich spokój i opanowanie, ale jako przedstawiciel koni prymitywnych bywają uparte. Nadają się do rekreacji dla dzieci z uwagi na krępą sylwetkę i niski wzrost; w dużej mierze są jednak uznawane za konie zdziczałe, które powinny pozostać na wolności jako cenny materiał hodowlany dostarczający wiedzy. Niektórzy hodowcy postulują włączenie ogierów Exmoor do hodowli wielu ras kuców jako materiał genetyczny poprawiający wytrzymałość i zdrowie tych zwierzaków.