Odsadzanie od matki jest najbardziej stresującym momentem w życiu źrebaka. Dokonujemy go w wieku 6 miesięcy, w dwojaki sposób: jednorazowo lub na raty.
odsadzanie jednorazowe – polega na tym, że pewnego dnia klacz po prostu przechodzi do innej stajni, do innego boksu a źrebak zostaje sam i właściwie już później tej klaczy nie widzi. Jest to metoda najbardziej racjonalna bowiem stres spowodowany odsadzeniem trwa bardzo krótko – źrebak po pewnym czasie, bardzo krótkim czasie przyzwyczaja się do sytuacji, stres mija i dalszy rozwój przebiega bez zakłóceń.
odsadzanie na raty – polega na odłączaniu źrebaka od klaczy na coraz to dłuży okres czasu. Nie jest to dobra metoda bowiem okres stresowania źrebaka wydłuża się i to znacznie w czasie co odbija się w widoczny sposób na jego zdrowiu. Jednak czasami z racji braku miejsca, w które można by było odprowadzić klacz bywa ono stosowana.
Po odsadzeniu źrebięta wymagają bardzo dobrego żywienia, jednak w dawce nie można podawać dużych ilości białka, bo może to spowodować zanik suchości tkanki. W tym okresie bardzo ważny dla rozwoju organizmu jest ruch. Przy braku pastwiska lub okólnika, taki źrebak powinien być wypuszczany na podwórko.
